Sherlock Holmes is nog altijd een grote inspiratiebron voor film- en seriemakers. Wat Mr. Holmes echter onderscheid van de meeste andere films is het stadium waarin Sherlock Holmes wordt geportretteerd: oud, fragiel en vergeetachtig.
Het is 1947, Mr. Holmes is 93 jaar en heeft zich afgezonderd op een boerderij in Sussex. Ook aanwezig zijn huishoudster Mrs. Rundo en haar zoontje Roger. De reden van Holmes' kluizenaarsbestaan wordt al snel duidelijk: ballingschap.
Hoe dit zo gekomen is weet Sherlock niet meer. Het heeft in ieder geval te maken met zijn allerlaatste zaak, zo'n 35 jaar geleden. Zijn geheugen is de laatste jaren hard achteruit gegaan. Lastig, voor iemand die zich louter en alleen door feiten en logica laat leiden. Holmes probeert echter via koninginnengelei, Chinese peper en het schrijven van een verhaal zijn laatste zaak te reconstrueren en wordt daarbij geholpen door de jonge Roger.
Ian McKellen, die de meesten tegenwoordig zullen kennen als Gandalf, is ook nu weer te vinden in de Hobbitgroene weiden van Sussex en speelt een fantastische hoofdrol. Zijn gepuf en gesteun doet soms wat denken aan de tovenaar, evenals de chemie die hij heeft met jonge acteurs. Elk moment met Roger is hartverwarmend. Samen ontrafelen ze langzaam het mysterie van Holmes' laatste zaak, terwijl deze zich in flashbacks afspeelt.
Mr. Holmes is een fijne film, want naast een goed verhaal kent de film tevens prachtige cinematografie. De vele stijlvolle composities van het Britse platteland in combinatie met een originele insteek maakt deze film absoluut de moeite waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten