28-02-2016

Deadpool




Deadpool is een van de grappigste films die ik sinds tijden heb gezien. De enorme ladingen zelfspot, seksgrappen, grof taalgebruik en dito geweld leidden tot een R-rating in Amerika, maar ook tot een geweldige film die eens een keer geen rekening houdt met het preutse Amerikaanse publiek en gewoon doet waar-ie zin in heeft.  

Centraal staat antiheld Deadpool, vernoemd naar een poule waarin er wordt gewed op welke huurling er het eerste het loodje legt. De barman van de huurlingenbar waar dit gebeurt wedt op Wade Wilson, hetgeen Deadpool's echte naam is. Wilson, gespeeld door Ryan Reynolds, is een veel te bijdehante huurling, iemand die het leven totaal niet serieus neemt. Zelfs niet wanneer hij terminale kanker krijgt.

Deadpool schakelt snel en soepel tussen heden en verleden. Flashbacks geven achtergrondinformatie over Wade Wilson en we zien de romance opbloeien in de vorm van een paar zeer komische seksscènes tussen Wade en z'n liefje Vanessa (Morena Baccarin, de vrouw van Brody in Homeland). Om de kanker te ontlopen ondergaat Wilson experimentele behandelingen die hem doen muteren tot een eigenzinnige superheld met een rotkop. Om z'n rotkop te fixen gaat hij op zoek naar de veroorzaker ervan, een Britse bad guy genaamd Ajax, tevens leider van het mutatieproject waar Wade in verzeild raakt.

Het mooie aan Deadpool is de originele opzet, op zo'n beetje elk niveau. Het begint met een cinematografisch zeer fraaie vertoning van een autocrash terwijl ondertussen teksten in beeld verschijnen als:  Starring: A complete idiot. Written By: The true heroes of this story. Ja, sterk. 

Zowel film als personage kenmerken zich door een hoop vunzige, goed getimede grappen en een scheepslading zelfspot. Niet alleen het eigen personage, maar ook de X-men, het Marvel universum, Ryan Reynolds' acteerkunsten, het feit dat dit waarschijnlijk een franchise gaat worden en zelfs de teaser voor een volgende film worden op de hak genomen. Ook spreekt Deadpool het publiek regelmatig toe, een staaltje filmkunst dat sinds House of Cards bezig is aan een serieuze opmars. Je ziet het steeds vaker gebeuren, maar zelden zo lekker uitgevoerd als hier.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten