Hoe erg je deze film waardeert hangt waarschijnlijk af van je mening over ontwikkelingshulp en in hoeverre je daar verstand van hebt. Realisme legt het gaandeweg af tegen suspense, maar stoor je je daar niet aan dan is het genieten geblazen.
Als ridders, zo zien sommige werknemers van Move For Kids zichzelf, opkomend voor de medemens in nood. Geen prinses die gevangene is van een moordlustige draak in een luguber kasteel, maar zwarte weeskinderen als gevangenen van een somber toekomstperspectief in een ongespecificeerd Afrikaans land. De blanke ridders arriveren ter plaatse, denken dat alles geregeld is, maar dan kennen ze de Afrikaanse cultuur nog niet. Niks is geregeld, niks werkt, je kan op niemand rekenen en het is bloedheet.
Move For Kids is een organisatie wiens missie pas laat duidelijk is in de film. Les chevaliers blanc richt zich in eerste instantie vooral op alle tegenslagen van de hulpverleners en laat de kijker in het ongewisse. Move For Kids is op zoek naar weeskinderen onder de vijf jaar, maar zie ze maar eens te vinden. Francois, leider van Move For Kids, schakelt de lokale dorpshoofden in biedt geld voor het vinden van weeskinderen. En je ziet het al fout gaan natuurlijk. Eerst zijn er helemaal geen kinderen, na veel aanbetalingen een hoop, en nog wat later blijkt dat de helft niet jonger dan vijf jaar is, laat staan een wees. Ideaal, zo'n land zonder paspoorten en registers.
Middels een journaliste die een documentaire over de missie maakt, zoomt de film in op de problematiek. Francois is gepassioneerd, net als vele collega´s. Move For Kids heeft goede intenties, maar is ook naïef en neemt het niet zo nauw met de wetgeving. De naïviteit - en daarmee tot op zekere hoogte een gebrek aan realisme - komt fijntjes tot zijn recht in het spel van Vincent Landon, de vertolker van Francois. Les chevaliers blancs chargeert de idealen en creëert een scherp contrast tussen de hulporganisatie en de autoriteiten. Effectief is het wel, want tot het einde toe is de film bijzonder spannend.
De spanning is constant aanwezig in de film, al vanaf het moment waarop de jeeps beschoten worden op weg naar het kamp. Niemand is te vertrouwen, constant zijn er conflicten, zowel binnen het kamp tussen de hulpverleners, als buiten het kamp met de locals. De vaart zit er dan ook goed in. Wanneer uiteindelijk de scope van het project van Move For Kids duidelijk wordt, zit je op het puntje van je stoel. Heb je dan de film nog niet afgeschreven wegens een gebrek aan realisme, dan zit je goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten