Met: Ed Harris, Chase Ellison & Alexander Walters
Waardering: 2/5
De 13-jarige Andy (Ellison) probeert op de basisschool een `low-profile' te houden, zodat de pesters hem niet in het vizier krijgen. Alles loopt op rolletjes totdat zijn docent Mr. Simon (Harris) voor het gezamenlijk eindproject zelf groepjes maakt van 2 personen en Andy koppelt aan de grootste nerd van de school, Stanley (Walters).
Andy krijgt net als de andere nerds te maken met Freel en Ricky Brown, de 2 grootste pestkoppen van de school. Hij ondervindt langzaam wat het is om gepest te worden en krijgt daardoor steeds meer waardering voor Stanley, die de pestkoppen hun gang laat gaan. Andy gaat Stanley respecteren, waardoor er wederzijds respect ontstaat. Stanley heeft met zijn 3-cijferige IQ het lot van de pestkoppen voorzien en troost zich met de gedachte dat types als Ricky Brown (die de 3 cijfers niet zullen halen) 20 jaar later naar alle waarschijnlijkheid nog steeds niets kunnen. Iets dat de aftiteling nog eens moralistisch beaamt.
Dit alles is niet grappig natuurlijk, al zullen pesters daar misschien anders over denken. De grappen komen voornamelijk van de verteller, Andy op volwassen leeftijd. De verteller kijkt terug op zijn tijd op de basisschool en praat als een eloquente columnist met scherp geformuleerde volzinnen. Helaas is Andy niet grappig en het onderwerp leent zich niet heel goed voor grappen. De leuk bedoelde opmerkingen van de verteller zijn wat ongepast.
Mr. Simon is de reden dat ik deze film wilde zien. Ed Harris is een goede acteur en ook hier zet hij de sympathieke Mr. Simon, een wereldverbeteraar en goedzak van nature, goed neer. Zijn morele superioriteit betaalt zich door middel van een slogan-wedstrijd uit in een Pontiac GTO. Later verkoopt hij de Pontiac, want hij is niet materialistisch ingesteld. Alles leuk en aardig, maar hierin draait de film een beetje door. Redelijke wezens zoals Mr. Simon kunnen zich toch niet onttrekken aan de algehele tofheid van een Pontiac GTO, laat staan dat ze zo'n ding inruilen voor een Kever.
De film gaat over tolerantie, in de tijd van de Vietnam-oorlog. Terwijl Amerikaanse soldaten met napalm bossen, dorpjes en mensen levend verbranden, krijgen wij vraagstukken voorgeschoteld op een typisch cheesy, Amerikaanse, moralistische manier. Het ligt er ontzettend dik bovenop en dat vind ik naar, zeker als je kijkt waar de film uiteindelijk op uit draait.
SPOILER: Het vreemdste is misschien nog wel de gedachte achter de film. Mr. Simon leest de klas voor uit Joan of Arc, de Franse vrijheidsstrijdster. Joan of Arc leidt de Fransen naar verscheidene overwinningen tegen de orders van haar superieuren in. Wanneer Mr. Simon ervan wordt beschuldigd een homoseksueel te zijn, stopt hij met lesgeven en vlucht hij naar een andere staat. Hij wil de eer aan zichzelf houden, maar moet hij niet net als Joan of Arc vechten voor zijn rechten? Als weglopen voor problemen de moraal is van de film weet ik niet of dit wel geschikt is voor kinderen op de basisschool, hetgeen de doelgroep van de film lijkt te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten