30-06-2016

Independence Day: Resurgence



Daar ging 'ie weer, de wereld. Vergaan voor de zoveelste maal. Nouja, bijna dan, want zelden gaat het écht helemaal fout, maar de schade loopt weer in de miljarden en het dodenaantal toch zeker in de miljoenen. Wanneer dit soort dingen gebeuren is het meer de vraag wat het verhaal erachter is, wat de oorzaak is, of dat een beetje lekker is uitgewerkt en of het spektakel er goed gelikt uitziet. 

Nou, dat is dus niet zo.

Welkom na 20 jaar bij Independence Day: Resurgence. De aliens resurgen vanuit deep space, komen net als in 1996 de wereld vernietigen en wederom is het aan een zwarte piloot om de wereld te redden. Waar ze toen naar op zoek waren kan ik achterhalen, maar daar heb ik geen zin in. Nu zou het gaan om de kern van de aarde. En toch ook een tikje wraak lijkt me.


Je kan zeggen wat je wilt van Independence Day (het origineel), maar Will Smith gaf toch kleur aan die film. Natuurlijk, het was onzin, maar ook bijzonder vermakelijk. En hele hoge eisen aan dit soort films mag je toch niet stellen, vind ik. Maar wel een paar. Wat humor, lekkere special effects, 3D die je meevoert door de ruimte en tijd, een vorm van verhaal? Met name het schrijnende gebrek aan humor speelt de film parten. 

Op de vierde juli herdenkt de wereldbevolking in de film dat ze al twintig jaar vrij zijn van aliens. En ook van oorlog, want wat een saamhorigheid na al die destructie. Daarnaast is de buitenaardse technologie volledig geïncorporeerd door de mensheid, hetgeen een enorme technische vooruitgang heeft veroorzaakt. Er zijn bemande stations op de maan, inclusief een rits kanonnen. Want mochten de aliens terugkomen, dan zijn we in ieder geval goed voorbereid, toch?

Blijkt niet zo te zijn, natuurlijk. Gekke wetenschappers waarschuwen voor het naderende onheil. Jeff Goldblum incluis. En dat komt ook. Met veel geweld verschaffen de aliens zich toegang tot de atmosfeer, een spoor van vernieling achterlatend. Slechts een handvol helden proberen de wereld te redden door de koningin van het enorme ruimteschip uit te schakelen. Onder hen bevindt zich de fictieve zoon van Will Smiths personage uit het origineel. Helaas acteert deze man al net zo slecht als Will Smiths échte zoon, Jaden. 


Er valt zo weinig te lachen, en dat is zo jammer. Het niveau van dialogen, voor zover daar al sprake van is, is hemeltergend. Dat maakt de film waar verder de vaart prima inzit een lange zit. Daarnaast worden zoveel verschillende personages geïntroduceerd dat je de tel al snel kwijtraakt. Er zijn twee gestoorde genieën, een onderzoeker die de connectie tussen mens en alien onderzoekt, een hele lading militairen en officieren die natuurlijk allemaal wat te zeggen hebben, maar ook de CIA, twee presidenten en de VN Veiligheidsraad zijn van de partij. Hoofdrollen zijn weggelegd voor de al eerder genoemde piloot en zijn blanke tegenhanger, gespeeld door Liam Hemsworth, het mislukte broertje van. En geen van allen voegen ze iets toe.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten