American Reunion

Genre: Komedie (113 min.)
Met: Jason Biggs, Seann William Scott, Eddie Kaye Thomas, Chris Klein & Thomas Ian Nocholas
Regie: Jon Hurwitz & Hayden Schlossberg
Waardering: 3,5 / 5

Ik moet zeggen dat ik de laatste paar films van de American Pie saga heb overgeslagen. Ik denk dat ik na American Wedding, uit 2003, ben gestopt. Ik weet het niet eens zeker en ik heb geen van alle films nog helder op het netvlies staan. Ik onthoud bijna alle films, weet vaak nog de namen van de personages uit m'n hoofd en kan het verhaal meestal opdreunen. Maar bij komedies niet. Ze zijn eigenlijk allemaal hetzelfde. Zeker in die tijd. Of ik had een voorkeur voor dit soort komedies, maar ik heb toch het vermoeden dat er in die tijd, rond de eeuwwisseling, bijzonder veel van dit soort komedies uitkwamen. Het origineel American Pie was in die tijd grappig. Ik behoorde tot de doelgroep. 14-jarige jongetjes die graag tieten wilden zien. We - als doelgroep - werden op onze wenken bediend. We - jong adolescenten - hebben heel wat tieten voorbij zien komen. We - misschien wel terecht - zagen in Stifler een cultheld. Stiffler die na American Pie nog talloze keren dezelfde rol zou spelen, zij het in andere films.

En nu, na schijnbaar een flinke lading slechte vervolgfilms, is er de reünie. Michelle is nog altijd getrouwd met Jim (Biggs). Ze hebben een kind en als gevolg daarvan geen seks meer. Problematisch natuurlijk, maar gelukkig weet Jim's vader de oplossing. Verder zijn de boys ook weer allemaal aanwezig. Oz, Kevin, Finch en gelukkig ook Stifler. Die laatste is echt geen steek veranderd en de rest is vooral wat volwassener geworden. Wanneer MILF guy #2 een reünie organiseert van de klas van '99 wordt iedereen uit het eerste deel uitgenodigd en zullen ze binnen afzienbare tijd worden herenigd. De film speelt zich af in het tijdsbestek van een weekend en in dat weekend gaan wederom alle remmen los.

Een paar dingen vallen op. Niet alleen de personages zijn volwassener geworden, maar ook de humor is - een beetje dan - van hoger niveau. Het blijft onderbroekenhumor, en dat moet ook met American Pie, maar ik heb me erg goed vermaakt met de reünisten. Ik behoor waarschijnlijk nog steeds tot de doelgroep. Fijn om te weten. Stifler is zijn streken nog niet verloren. Hoogtepunt is het terugpakken van een paar high school jongens die bikini's hebben gejat van vrouwen. "Not Cool," zegt Jim terwijl hij een 19-jarige met zijn ogen uitkleed. Niet dat dit nodig is, want veel hebben de 19-jarigen in de film niet aan. Verder zijn er niet veel tieten in beeld. Wel veel mooie vrouwen, maar de meeste houden, in tegenstelling tot eerdere delen, hun kleren gewoon aan. Uitzondering is het oude oppaskindje van Jim, inmiddels 18 jaar, leuk opgedroogd en een garantie voor één van die typerende awkward scènes die deze film zo aantrekkelijk maakt. Verder zijn alle oude personages aanwezig, inclusief Stifler's Mom, Vicky, Heather en zelfs The Sherminator is nog een half minuutje van de partij.

Sprake van een plot is er nauwelijks. Veel clichés zijn er wel. De voorspelbaarheid van de film is onderdeel van haar charme en je voelt alle beschamende momenten al van tevoren aankomen. Dat was toen ook al, maar dat maakt het er niet minder grappig op. En komedies moeten toch vooral om grappen draaien, naar mijn idee. De personages behoeven geen introductie, het verhaal is van ondergeschikt belang en de reünie biedt genoeg excuus voor een hoop hilarische momenten. American Reunion is een geslaagde film geworden in een reeks die geen einde lijkt te kennen.