The Hunger Games

Genre: Actie / Avontuur (142 min.)
Met: Jennifer Lawrence, Josh Hutcherson, Stanley Tucci & Woody Harrelson
Regie: Gary Ross
Waardering: 3.5 / 5

The Hunger Games spelen zich af in een fictieve wereld. Het is ergens in de toekomst en 75 jaar voor het heden zijn verscheidene districten in opstand gekomen tegen het Capitol. Waarom ze in opstand kwamen wordt niet vermeld, maar ik vermoed dat hongersnood er iets mee te maken had. De opstand werd neergeslagen en de 12 rebelse districten werden gestraft. Om de inwoners van de districten angst in te boezemen en zo een tweede opstand te voorkomen, houdt het Capitol elk jaar de Hunger Games. Deze spelen hebben wat weg van de oude Romeinse spelen waar gladiatoren elkaar in een arena afmaken. Ook in de Hunger Games zijn er gladiatoren, twee per district, tussen de 12 en 18 jaar oud, die strijden in een arena van een paar hectare. Katniss (Lawrence) en Peeta (Hutcherson) zijn de uitverkorenen van district 12 en moeten het tegen 22 andere kandidaten opnemen. Dat is eigenlijk de film in een notendop.

Gelukkig is het meer dan een kloon van Battle Royale, waar in essentie hetzelfde gebeurd als in deze film, maar dan onder het mom van een sociaal experiment. Overgewaarde film trouwens, maar dat terzijde. The Hunger Games probeert zich niet alleen op de Spelen te focussen, maar doet ook redelijk geslaagde pogingen om de personages wat uit te diepen. Voor de kenners van de boeken, waar ik niet toe behoor, is dat natuurlijk onnodig, maar een verfilming van een boek moet ook te kijken zijn als je het boek niet kent. Dat lukt Gary Ross heel aardig en als film op zich is The Hunger Games een geslaagde film geworden. Wat mij betreft had er iets meer achtergrond over de verhoudingen tussen de verschillende districten mogen zitten en ook over de opstand - afgezien van het feit dat deze heeft plaats gevonden - is maar weinig bekend. Ongetwijfeld wordt dat in de boeken beter uitgewerkt, maar hier moet je het met een paar zinnetjes in de proloog maar geloven. Dat is okee, ik geloofde het wel.

Vervolgens zien we veel beelden van District 12. Het is omheind, omgeven door uitgestrekte natuur en bewoond met hongerige mensen. De inwoners dragen verscheurde kleding, bijten de laatste restjes van kippenpootjes af en turen wat in de verte. Het leven is niet goed in District 12 en er is weinig reden om aan te nemen dat het in de andere districten beter gaat. Het verschil met het Capitol is dan ook gigantisch en het Capitol is met één woord prima te beschrijven: extravagantie. Wanneer Peeta en Katniss aankomen in het Capitol worden ze overrompeld door alle felle kleuren en de opgedoste, uitzinnige, bloeddorstige meute. Ze maken kennis met de andere kandidaten en met de mensen die hen zullen helpen bij de voorbereidingen van de Spelen.

Al snel daarna komen Katniss en Peeta in contact met oud-winnaar Haymitch (Harrelson) en stylist Cinna (Lenny Kravitz). Haymitch' rol is het geven van vitale adviezen, want als oud-winnaar weet hij als geen ander hoe zwaar het is om te overleven. Aan Cinna de taak om Katniss en Peeta van outfits te voorzien om zo het publiek gunstig te stemmen. Wanneer het publiek, of bepaalde hoogwaardigheidsbekleders, een kandidaat interessant vinden kunnen ze je helpen tijdens de Spelen. Zo ontvangt Katniss na een brandwond een parachute met daarin een verkoelend zalfje. Het lijkt Worms wel.

Net als de gladiatoren van vroeger die in een ludus werden opgeleid en zo geld konden verdienen voor hun meesters krijgen ook de 24 kandidaten uitvoerige trainingen met allerlei wapens. Ze leren overlevingstechnieken, zoals het stoken van een vuurtje, maar krijgen ook de kans om hun speciale vaardigheden, indien aanwezig, te oefenen. Indien aanwezig, omdat Peeta's enige vaardigheid het gooien van logge voorwerpen is en Peeta zal deze vaardigheid verder de gehele film niet meer vertonen. Peeta is sowieso een beetje een loos karakter in de film. Ik vond hem maar irritant. Hij leek zich bij voorbaat al neer te hebben gelegd bij zijn dood, hetgeen zijn antiheld-status wel erg duidelijk maakt. 

Katniss daarentegen. Die doet tenminste een beetje haar best. Ze kan als geen ander met een boog omgaan, is slim, kan overleven in het wild en is vastbesloten de Spelen te gaan winnen. Ze is de enige vrijwilliger van de 24 - de rest is bepaald door loting - en krijgt onder andere daarmee het publiek op haar hand. Ze staat hoog in de peilingen en is geliefd bij publiek en hoge piefen. Ze is een outsider en underdog.

The Hunger Games is een sfeervolle film. Kleine details geven de armoede en wanhoop aan in Disctrict 12 en met veel bombarie wordt het leven gevierd in het Capitol. Uitzinnige mensenmassa's moedigen de kandidaten aan en er is een grote spelshow die de Spelen op de voet volgt. Presentator Caesar (Tucci) spreekt zowel met de spelleiding als de kandidaten over de Spelen en wanneer de Spelen zijn begonnen ontvangt hij analisten. De hele wereld bekijkt de Spelen en er worden waarschijnlijk bakken met geld mee verdiend.

Wanneer de Spelen beginnen wordt de film ook opeens erg spannend. De constante dreiging van de dood ligt altijd op de loer en je kan niemand meer vertrouwen. Alsof dat nog niet genoeg is zijn de spelleiders ook nog eens in staat om binnen het spel veranderingen aan te brengen. In de arena bevinden zich grotten, uitgestrekte bossen en velden, maar ook kleine huisjes waar wapens te vinden zijn. Er zijn verder genetisch gemanipuleerde beesten die het leven van de kandidaten zuur kunnen maken en ook zijn de spelleiders in staat uit het niets wezens uit de grond te stampen en vuurballen te creëren. Ik had daar zo mijn twijfels bij, maar het is sterk vormgegeven en past ook wel een beetje bij de arena. Ook bij de Romeinen waren er wel eens verassingen, zoals tijgers. En dan moet je je voorstellen dat dus niemand in die tijd wist wat een tijger was. Schrik je je toch mooi het apenlazarus. 

The Hunger Games vertelt het verhaal van een meisje dat zichzelf opoffert voor haar zusje en steeds meer vertrouwen krijgt in zichzelf. Ze moet in een arena vechten tegen andere kinderen, die allemaal niet hebben gekozen voor het leven als gladiator. In een land die grote gedeelten van de bevolking onderdrukt moet Katniss boven zichzelf uitstijgen om haar eigen hachje te redden en haar volk vertrouwen te geven. The Hunger Games verfilmd op spectaculaire wijze één van de populairste boeken van dit moment. Het is spannend, goed gemaakt en ondanks het feit dat de film het simplistische verhaal waarschijnlijk anders verteld dan de boeken dat doen, blijft er wel een film over die ook prima op zichzelf te kijken is. Fans van de boeken zullen dit ongetwijfeld waarderen, maar ook anderen kunnen zich hiermee vast wel vermaken.